Dostoyevski'nin belirttigi üzere, insan tanridan yüz cevirerek erdemin varolmadigi bir dünyaya adim atti. Bu malumu ilamdan dallanan bircok fikir araciligiyla günümüzde de bu sorunla cebellesmeye devam ediyor, iyi ile kötünün degerlerinin esitlenmesinin tezahürü olan kapitalist sistemimizde takiliyoruz. Uzun süredir tüketim toplumunun, kapitalizmin falan insanlara zarari üzerine düsünmedim. Cünkü etik problem cözülmeden ekonomik problemi cözmeye calismak nafile bir caba. (He mi? He) (Breton bu tip bir sey söylemis sanirim, ama ben onu okumadan önce düsünmüstüm ehe)
Bu tip seyleri düsünerek varligimi sürdürmeye devam ediyorum. Öngörülebilir gelecekte yapacagim seyleri planlamaya calisiyorum. Cokca, socially awkward hissediyorum.
Kendimden bagimsiz olarak bisey diyeyim. Insan kariyerinde ilerleme kaydettigi hissine sahip oldugu sürece tamamen bos ve mutsuz bir hayati yasamaya devam edebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder