tag:blogger.com,1999:blog-87210909735951379332024-03-13T12:49:49.802+03:00I WIPE MY ASS WITH YOUR FEELINGSBuğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.comBlogger316125tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-19541117881787170642018-02-20T02:11:00.001+03:002018-02-20T02:11:33.898+03:00Seulgi, my biasI had a dream last night. In the dream, Seulgi from Red Velvet had gone rogue in a totalitarian male dominating society. She has to pass through military border control. The other rogue females tell her that it's too hard, she's doomed to fail. She shouldn't do it if she values her life. With fierce determination and agility she infiltrates into the facility. She proceeds to break the neck of the first officer. As she is completing the task, she realizes there is no reaction from the other officers at all. Upon close examination, she suddenly realizes the other officers are just scarecrows. Apparently the government currently is having issues with funding and at the moment cannot afford to assign more than one officer per control facility. Seulgi bursts out laughing. This incident becomes the first step for the upcoming revolution.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-t9D6Q874CDY/WotZjAQywFI/AAAAAAAABkQ/_XfY6CXLOxQsh8gLhAp_zcmg9lU5lJYUwCLcBGAs/s1600/tumblr_p3bi53cCQ51wxb36qo2_1280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="562" data-original-width="830" height="432" src="https://2.bp.blogspot.com/-t9D6Q874CDY/WotZjAQywFI/AAAAAAAABkQ/_XfY6CXLOxQsh8gLhAp_zcmg9lU5lJYUwCLcBGAs/s640/tumblr_p3bi53cCQ51wxb36qo2_1280.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-23952859423692557682017-10-24T02:05:00.001+03:002017-10-24T02:05:09.507+03:00My roomI have a room here. I own half of a mini-fridge.<br />
<br />
The room is not small. But I have many books, clothes, kitchenware, junk food. Inside the room, there is nothing that is not full of something.<br />
<br />
I keep the room in order. I vacuum and wipe the surfaces once a week. It never feels fully clean, neither does it feel dirty.<br />
<br />
I clean the bathroom whenever I have mental energy to spare. That attributes to an average of once a week, but sometimes I skip weeks.<br />
<br />
Kitchen is always horrible. I gave up on kitchen. My diet is almost exclusively comprised of frozen pizza. Recently I checked my finances and found out that I use up almost all my salary on food. I never calculate how much money precisely goes to it. I assume that since I'm almost 30 years old and have been poor long enough, I should at least be able to buy whatever I want from the market. Not a perfectly sound logic. <br />
<br />
Everything in this tiny 2-person flat smells a particular way. Bathroom has a damp odour. It's not disagreeable nor pleasant. Kitchen always feels claustrophobic and everything is stained with a thick layer of oil that doesn't come off.<br />
<br />
My flatmate's moldy bread usually stands at the middle of the kitchen table. Monthly, the moldy bread is exchanged with another -soon to be moldy- bread. My flatmate is a particular person, I never see him. He never throws away or cleans anything. Empty toothpaste tubes, shampoo bottles etc. pile up for months until I eventually throw them away. I found such existence unimaginable when I first moved in. Now I know such thing is quite possible and mundane, partly through experience.<br />
<br />I like my room. I think it has a cozy, friendly vibe. I have nice lights and posters.<br />
<br />
S-Bahn station is directly in front of our building. It is a bit noisy, but it doesn't bother me much. The bridge the railway passes through has a pleasant green that I enjoy looking at. There are some grafittis as well. On the other side of the street there are offices. I find beauty in looking at the very urban view through my window. Often there is no hint of sun for weeks, it gets somewhat suffocating then. I'm relatively used to it now.<br />
<br />
My life here is not unbearable. Sometimes I feel very well. More than sometimes, I feel inanimate objects in my room are more familiar to me than humans in this city and I want to leave. I live on, I am grateful to the things I have. <br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-91QRWLiHz3Q/We5wqmMR0jI/AAAAAAAABiA/VhCVG8TgE3UlKiKwKnuFolqAGoRwm4NngCLcBGAs/s1600/_DSC0950.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="425" src="https://2.bp.blogspot.com/-91QRWLiHz3Q/We5wqmMR0jI/AAAAAAAABiA/VhCVG8TgE3UlKiKwKnuFolqAGoRwm4NngCLcBGAs/s640/_DSC0950.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<br />Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-74838650084534239092017-09-15T02:54:00.001+03:002017-10-24T02:09:44.532+03:00Somewhere with Palm TreesAs of today, I will try to write a few lines here a couple times per week.<br />
<br />
Today on the way home from a dinner with friends, I was stopped by a gesticulating guy at the U-Bahn station to grab my attention, since I had my headphones on. He seemed to be around his early 40's or ill-treated 30's. <br />
<br />
He asked me if I had a ticket for the tube as I took off my headphones. I told him I had one. Then he asked for some change. I gave him the coins I had.<br />
<br />
'Before you leave' he said 'do you have a minute?'. 'Sure' I said reluctantly. Enthusiasm is exploited on streets as you know.<br />
<br />
He asked me where I'm from. I told him my nationality. He said 'cool!' with a surprisingly genuine tone. Many Germans get startled when they hear I'm Turkish, especially since I have blue hair now. The rest remain indifferent.<br />
<br />
Then cometh the ultimate question: 'What do you think of Erdoğan?'<br />
<br />
I smiled politely, told him that I don't support him. We talked about the political situation a bit. He didn't have well-informed opinions, though his heart was in the right place, so it's all fine. I told him something along the lines of 'Don't consider people of Turkey to be all like him.' He replied he always considers everyone individually. 'Important thing is to be human.' he said. 'I am actually a punk, I had a Mohawk. But now I got rid of it, coz it's hard to find flats to rent when you look like that you know. I lived in Turkey for a bit. People always asked me if I had a place to stay, offered me food etc. They were really nice.'<br />
<br />
He also told briefly of the time he hung out with some punks when he was in Nürnberg. <br />
<br />
Finally he suggested we grab a beer (or optionally *snorting gesture*). The whole day he is collecting tickets from passengers who are done with their commute and sell it to passengers without tickets. He's bored, it would be cool to hang out.<br />
<br />
I declined of course, wished him a very nice evening. Why did I decline? Because I'm tired from work already, my soul is depleted. Because I'm an introvert. Because I'm a conformist, I cannot handle the potential risk of accepting such a proposal on my mental stability.<br />
<br />
I wish I wasn't though. I wish I could get more out of life. I wish him all the best.<br />
<br />
<br />
***<br />
<br />
<u><b>Song of the day:</b></u><br />
<br />
I discovered this song today. It's a nice collaboration from K-Pop giants Taeyang & Zico. I look forward to the music video. <br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/hPzKTwdH-rY" width="480"></iframe> Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-73497067332344079832016-01-09T13:25:00.002+02:002016-01-09T13:25:40.057+02:00Marjinalliği bir kaçış yöntemi olarak kullanmayan, akıl sağlıkları yerinde, toplumun -tırnak içinde- kazanan bireylerinden oluşan; fakat marjinallik yapan insanlar lazım sağlam bir felsefeyle. Poligami yapan insanların böyle antin kuntin tipler değil de normal tipler olması gerek.Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-65655241798072143282015-12-22T00:06:00.001+02:002015-12-22T00:07:14.309+02:00<p dir="ltr">What's the point of going to a bar? What's the point of getting exposed to the loud music that makes it so hard to hear others? Why are we supposed to consume alcohol in <u>there</u>? What is so tempting about people touching each other due to drunkenness?  Is it a state that we want to be in? Is it possible to hold an interesting discussion in this state? Honestly, what the fuck?  Why?  </p>
<p dir="ltr">I look forward to getting old, so that I won't be obliged to be in such fucking places. </p>
Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-91698914640010011712015-02-10T00:36:00.001+02:002015-02-10T00:41:25.890+02:00Gözlerimin önündeki duman tabakası beni sersemletiyor, gerçek renkleri görmemi engelliyormuş gibi hissediyorum. Asıl varolanın silüeti, gölgesi gibi hissediyorum. Duman tabakasını gözümün önünden silkelemek, keskin renklere bakmak, güçlü duygular hissetmek istiyorum. Uzay boşluğunun milyonlarca kilometrelik sonsuz hiçliğinde sürüklenmek istemiyorum, hızla devinen rengarenk gezegenlerin üzerinde olmak istiyorum.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Sanki Jüpiter'den Venüs'e erişmeye çalışıyoruz. O kadar da iddialı değiliz. Rasgele sabitlenmiş molekül kombinasyonunun emirlerimize kulak verdiği bu avg. 70 yıllık sürede güneşin içine attırmaya falan çalışmıyoruz. Venüs'e ulaşsak yeterli. (Neden yerimizde durmuyoruz? Venüs'te ne var?) Ama ne bileyim Mars'a gelmişiz mesela bir şekilde. Dünya'ya doğru yoldayız. Bir anda farkediyoruz ki dünyaya olan mesafe bir değil onlarca yüzlerce insan yaşamının yetmeyeceği ölçüde uzun. Ve boşlukta sürükleniyoruz. Mars arkamızda, dünya önümüzde. Görebiliyoruz. Ama orada değiliz, hiçbir zaman da olamayacağız. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
İSYAAAAAAN ehehe bari güzel bir kitap olsa da okusam :/</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/TmugUt8Zo2g" width="560"></iframe></div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
</div>
</div>
Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-50044540371680718612015-01-30T03:15:00.001+02:002015-02-10T00:39:23.642+02:00<span style="background: rgb(248, 244, 190); border: 0px; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; font-weight: bold; line-height: 19.5px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="http://m.imdb.com/name/nm0000228" style="background: transparent; border: 0px; color: #2671b6; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">Francis Underwood</a>:</span><span style="background-color: #f8f4be; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 19.5px;"> </span><span style="background-color: #f4cccc;"><span style="font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 19.5px;">After all, we are nothing more or less than what we choose to reveal. What I am to Claire is not what I am to Zoe, just as </span><span style="color: #333333; font-family: Verdana, Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Zoe is not to me what she is to her father.</span></span>Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-13518808535765783732014-08-25T02:46:00.002+03:002014-08-25T02:50:50.991+03:00Son 3 gündür geceleri rüzgar serin esiyor. Çocukluğumdan beri yazın bitimi beni hüzünlendirir. Bu yazın bitimiyle hayatımın yazı da son buluyormuş gibi geliyor. Aptalca, ama öyle hissediyorum. Ekim ayında Hamburg'da doktoraya başlıyorum.<br />
<br />
Türkiye'de olduğum son 8 ayda mutluydum. Rehber öğretmen olarak bir serviste, sonrasında bir iddaa bayisinde çalıştım. Kürek çektim. Arkadaşlarımla vakit geçirdim. Şimdi saadetim sona eriyor. Basit problemlerimin yerini yeniden yalnızlık, arayış ve yabancılaşma alacak. Bu durum beni o kadar rahatsız etmiyor, ama hüzünlüyüm işte. Life can only be understood backwards, but must be lived forwards.<br />
<br />
Birkaç hafta önce cumartesi günü dil kursu çıkışında birkaç arkadaşımı aradım, antreman için buluştuk. Spor salonunda da birkaç kişiyle karşılaştık. Hoş bir topluluk oluşturmuş olduk. Muhabbet ettik, beceriksizce ama eğlenerek futbol ve basketbol oynadık. Ağırlık yaptık, salondaki kızlara baktık. Çıkışta Ankara'nın gözbebeği AVM'lerinden birinde beraber yemek yedik. Yine kızlara baktık. Laser Tag oynadık. Muhabbet ettik. (Kızlara baktık.) Çok güzeldi. (It's such a perfect daaaay) Hayatta bundan fazlasını istemiyorum. Beraber olalım, antreman yapalım, muhabbet edelim, yemek yiyelim.<br />
<br />
Nasıl olacak da daha fazla kilo almayacağım acaba? Yemek yemeyi seviyorum ve deniz kenarında yaşamıyorum. Simitlerim olacak mı? Hem özenip hem küçümsediğim hipster hayat tarzını bir noktada sosyal paternlerime entegre etmeye çalışacak mıyım? Sky Ferreira'yı çok seviyorum.<br />
<br />
Herkesi seviyorum, nefret ettiklerimi de. Son 26 yılda çok zor bir hayatım olmadı. Buna rağmen bazı noktalarda zorlandığımı hissettim, üzüldüm, bunaldım, karşılıklı anlayış ve sevgiyi bulamadığımı düşündüm, yetersiz hissettim. Bunları hepimiz yaşıyoruz. Hepimiz üzülüyoruz ve elmizden geleni yapıyoruz.<br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/rEamE0MYPkg" width="640"></iframe>Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-50852359977130627322014-04-04T01:04:00.000+03:002014-04-04T01:04:29.439+03:00Üzülmeden Nasil Yasariz?Birkac dogru insan bulup onlari hic birakmayarak. Toplumdan izole olarak. Sizi üzebilecek insanlari sizi üzmeye gücü yetecek konumlarda bulundurmayarak.Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-79985854120418988112014-02-22T00:11:00.000+02:002014-02-22T01:22:16.993+02:00Her An Yüksek Enerjide Nasil Kalinir?Hicbir sey önemli degil. Enerjini kullan. Metal dinle. Kizlara bak. Umursama. Temiz havayi icine cek. Aptal esprilere kahkaha at. Gariplikleri takdir et. Dans et. Tumblr ve televizyona fazla takilma. Manyak gibi antreman yap. Zorlayici kitaplar oku. Sacmaliklara öfkelen. Umutsuzluklarin üzerine düsünme. Senin zamanin, dünyanin sahibisin <3Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-13787741577899630132014-02-20T00:29:00.002+02:002014-02-20T01:15:11.488+02:00öööIliskiler, iliskiler, sürekli iliskiler üzerine düsünüyorum. Genel insan iliskileri üzerine. Mrs. Ramsay gibi insanlari biraraya getirmek istiyorum. Bireyselligi kollektiviteye dönüstürmek istiyorum. Iki insanin bir arada kalmasi neden bu kadar zor? Insanlar nasil bu kadar farkli diller konusuyor? Ne oluyor ki biri seni daha cok seviyor ya da daha az seviyor? Önce insanlar beni sevsin istiyorum diye düsündüm. Aslinda asil istedigim insanlarin birbirlerinin olduklari kisilerin gercekten farkinda olmalari. Sanki güc iliskilerini bir kenara biraktigimiz zaman kimse kimseyi sallamiyor. Tutarlilik bir iliskiden umabileceginiz en önemli sey sanirim.Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-85637472792464551172014-02-15T02:14:00.000+02:002014-02-20T00:39:13.666+02:00Bu yilki sevgililer günü resolutionim su:<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Bir süre, Schopenhauer'in tanimladigi cinsel sevgi üzerine düsünmeyecegim. Kendi ask hayatimdan bahsetmiyorum sadece, genel olarak bu kavramin oldugu seyleri sktiret. Baska konulari düsünecegim.<br />
<br />
Mesela dili birbirimizle iletisim kurmak icin ne sekillerde kullandigimiz üzerine ya da kürek üzerine ya da farkli insan tipleri ve kimlerden uzak durulmali kiminle mesafeli olunmali kiminle samimi olunmali gibi sorular üzerine ya da zamanlama ve ritim üzerine ya da ögle uykularinin sessizligi üzerine ya da adalet ve özgürlügün catismasi üzerine sehirlerin karakterleri üzerine ya da cinsiyetler arasi güc iliskileri üzerine ya da Abba üzerine ya da aileden ögrenilen iliski kurma paternlerinin devam ettirilmesi üzerine ya da sürdürülebilir bir yasam saglayan etmenler üzerine ya da zamanin durdugu güney sehirlerinin günesli ögle vakitleri üzerine ya da ya da mutlu olmak icin aslinda hicbir kosul gerekmemesi üzerine ya da görünmek ve olmak arasinda hicbir fark olmamasi üzerine ya da mere "anxiety" as Heidegger says, is at the source of everything ya da everything begins with consciousness and nothing is worth anything except through it falan falan falan.<br />
<br />
"I conclude that all is well."<br />
<br />
"I learn that there is no superhuman happiness, no eternity outside the sweep of days."<br />
<br />
<br /></div>
Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-32188357826119165712014-02-11T02:43:00.000+02:002014-02-11T02:44:54.182+02:00Bir yaratimda bulunmak istedim hep. Diger alanlarda fazla yetenegim olmadigindan bir kitap yazmayi hedefledim. Zaten, yetenekten ziyade neye merakli olundugu önemli. Insanlarin birbirleri ile etkilesimleri, sevgi-baglilik gibi kavramlarin gecerlilik limitleri, hayatin isleyis mekanizmalari ve hayatin gercekten yasamaya deger olup olmadigi sorusu ilgimi ceken seyler. Ve bu konulara gercekten ilgi duyan biri yaratimini ancak bir kitap ile maddilestirebilir. Diger sanat dallari edebiyata nazaran cok daha tüketilebilir alanlar. Iyi edebiyat ise her zaman kisiliginize bir arti deger katar, yeni bir aci gösterir.<br />
<br />
Öte yandan herhangi bir sey yaratmanin ne manasi var? Yaratimin degeri ne? Amac insanlarin begenisi olamaz. En iyi ihtimalle bile 100 - 200 yil icinde kimse yaratilan eseri hatirlamayacak. Bu konu üzerine düsündüm. Belki de bir edebiyat eseri yaratmanin yarari insana kendi fikirlerini maddilestirme firsati tanimasidir. Eser ortaya cikana kadar insanin düsünceleri bir tür hayalden ibaret, agirligi yok. Eser olustuktan sonra ise fikirler varlik kazaniyor ve kisiye de yön veriyor. Nihayetinde insan kendini daha iyi taniyor ya da daha güzel bir ifadeyle kendini var ediyor.Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-81542704963462020912013-11-19T00:08:00.001+02:002013-11-19T00:08:23.739+02:00Lanet olasi tombul bacakli Türk kizlariBuğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-42280076733460495202013-11-19T00:01:00.001+02:002013-11-19T00:01:43.035+02:00Bence her daim birilerine kiyasla daha basarisiz ve daha mutsuz olacagimiza göre vaktimizi kendimizi kaybetmeye calisarak gecirebiliriz.<br />
<br />
Bir reklam, tanittigi ürünü pazarlamaya calisirken birkac farkli bilinc düzeyinde mesajlar veriyor. Dis tabakada faydaci mesaj ürünün yapmak istediginiz is icin yararli oldugunu söylüyor. Ikinci tabakada Baudrillard'in dedigi gibi ürünü aldiginiz zaman o ürünü kullanan relatif olarak yüksek sinifa mensup hissediyorsunuz. Zizek ücüncü bir katmandan bahsediyor. Bu katmanda ise reklam müsteriye, ürünü alirsa kendini gerceklestirebilecegi mesajini veriyor.<br />
<br />
Bunlarin hepsi belli seviyelerde dogru. Bence bunlari herkes biliyor ve kimse umursamiyor. Hayatin her alaninda oldugu gibi burada da bir piyes oynaniyor. Müsteriler kendini gerceklestirmek pesinde degiller, yine de reklam söz konusu mesaji yeterince iyi verebilmis mi diye bakiyorlar. Eger, yeterli bulmazlarsa o ürünü almiyorlar. Ürünün kendilerine katabileceklerinden ziyade, ürünün kendilerinden bagimsiz degerini bu sekilde ölcüp karar veriyorlar.Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-29361104126907973332013-11-08T03:35:00.004+02:002014-02-16T15:03:42.270+02:00You get freedom on condition that you don't use itSlavoj Zizek bir konusmasinda sosyal etkilesimlerde kullanilan sahte fakat yapilmasi gereken hareketlerden bahsediyor. Örnegin: Biri zengin digeri fakir iki kisi yemege cikarlar. Hesap geldiginde, fakir olan hesabi ödemek icin gereginden fazla olmamak kaydiyla israr eder. Söz konusu durumda, aslinda iki kisi de hesabi zengin olanin ödeyeceginin farkindadir. Yine de, bir cesit adab-i muaseret kurali olarak fakir olanin ciliz bir israrda bulunmasi gerekir.<br />
<br />
Komik buldugumdan diger bir örnegi paylasiyorum. Zizek teorik hasmi ve iyi arkadasi Judith Butler'la yasadigi bir anekdotu anlatiyor. Söyledigine göre Zizek bir keresinde Butler'a arkadasinin da kendisi gibi lezbiyen olup olmadigini sormak istemis ve arkadasca bir tavirla olmakla beraber biraz talihsiz bir sekilde soruyu "Is she also a degenerate stinking bitch like you?" seklinde artiküle etmis. Butler bir miktar bozulmus sanirim. Daha sonra Zizek, Butler'i aramis ve icten bir sekilde özür dilemis. Butler, "Slavoj, ben seni biliyorum, problem degil. Özre gerek yok." seklinde cevap vermis.<br />
<br />
Anekdot icerisinde paradoks su: Zizek özür diledikten <b>sonra</b> özrü lüzumsuz addediliyor. Eger özür dilemeseydi, Butler Zizek'e kirgin kalacakti. Eger Zizek'in özrüne verilen karsilik "Özre gerek yok."tan farkli bir cümle olsaydi, bu sefer Zizek incinecekti.<br />
<br />
Bu ve benzeri durumlarin sebebi, bence insanlarin düsünsel/sosyal iletisimlerinde ayni noktada olduklarini teyit etme ihtiyaclari ve teyit etme eylemini, iletisimlerine sanal/gecersiz davranislar eklemleyerek gerceklestiriyorlar.<br />
<br />
****<br />
<br />
Beraber film izlemek ya da müzik dinlemek, ortak temelimizi genisletmek icin basvurdugumuz yöntemlerden ikisi. Fakat, bana öyle geliyor ki, bir film ya da sarkidan tam manasiyla zevk aldigimiz her seferinde tek basina oluyoruz. Bahsettigim sey refleksif olarak da isliyor. Bir filmden tam manasiyla zevk aldigimizda yanimizdakinin varligini unutuyoruz, ya da yanimizdakinin varligini hissettigimiz ölcüde imgelemimizi filme yöneltemiyoruz. Konser ve sinema salonlari icin durum biraz farkli, cünkü orada kolektivizm duygusu devreye giriyor.<br />
<br />Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-39542039642299596322013-10-23T00:23:00.002+03:002013-10-23T00:23:56.214+03:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://24.media.tumblr.com/2463280d218952976e6ae50660144eac/tumblr_mv2pv3Zcml1r60h5mo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="448" src="http://24.media.tumblr.com/2463280d218952976e6ae50660144eac/tumblr_mv2pv3Zcml1r60h5mo1_500.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Beraber vakit geciren ve eglenen ciftlere bakmak büyüleyici bir sey.Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-70899272502371220072013-10-12T06:11:00.003+03:002013-10-12T06:23:06.512+03:00Ifa ettigim lüzumsuz isler halkasina bir yenisini daha ekledim ve aksam 10'da yatabilecek kadar yorgunken sabah 5 bucuga kadar O Ses Türkiye izledim. Vardigim sonuclar:<br />
<div>
<br /></div>
<div>
- Yarismacilarin hepsinin sesi birbirine benziyor. Bir elini cebine sokarak söyleyen bir kardesimiz vardi. O biraz farkli hissettirdi.</div>
<div>
- Platin sacli Azeri ikizlerin sürekli birbirlerine dokunmaslarini ilginc ama hos bir sekilde ilginc buldum.</div>
<div>
- Türk kizlari hepsi pirenses amina koyiyim. Bunun iyi ve kötü taraflari var. Ama hem eyvallahsiz olup hem feminen kalmayi basaramiyorlar sanirim.<br />
- Hanzade kendini cok gelistirdi ama hala gidecek yolu var.</div>
Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-20939539300872502242013-09-21T05:12:00.001+03:002013-09-21T05:12:00.873+03:00<p dir=ltr>Her şey güzel olacak mı? Uykusuzluktan başım çatliyor ama bu düşünce beni uyutmuyor.</p>
<p dir=ltr>Gelecek hakkindaki beklentilerimiz korkulara, korkular da bizi olduğumuz yere mihlayan yüklere dönüşüyor. </p>
<p dir=ltr>En iyisi gözümüzü kapayalim ve sadece ilerlemeye devam edelim.</p>
<p dir=ltr>Lana Del Rey de bok gibiydi zaten.</p>
<div class='separator' style='clear: both; text-align: center;'> <a href='https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCMpiY-8goHNDKrVZvupcBvwDDQbW1NPq74oaab1C7s-kp3TeJPt7-2pL_OQaEigv_2o5q6iJ9O8LxIQe6928oxRBS-iSmQ9l3SqTU4QaB__lbqCoS8Iyqc_P8ixKjvLM8B16wFCaUrTYl/s1600/IMG_20130920_084745.jpg' imageanchor='1' style='margin-left: 1em; margin-right: 1em;'> <img border='0' src='https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCMpiY-8goHNDKrVZvupcBvwDDQbW1NPq74oaab1C7s-kp3TeJPt7-2pL_OQaEigv_2o5q6iJ9O8LxIQe6928oxRBS-iSmQ9l3SqTU4QaB__lbqCoS8Iyqc_P8ixKjvLM8B16wFCaUrTYl/s640/IMG_20130920_084745.jpg' /> </a> </div>Unknownnoreply@blogger.com0Beşiktaş, Beşiktaş41.068615 29.028536tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-51473059315449291662013-09-19T02:56:00.002+03:002013-09-19T03:03:46.783+03:00Yaklasik 5 saat sonra Frankfurt'a giden otobüsüm kalkacak. Frankfurt'ta GRE'ye girecegim.<br />
<br />
Sistem cözüm üretebilecek egitimli kitleyi Student Loan'larla igdis ediyor. Noam Chomsky dedi bunu sanirim. Borcu olan baskaldiri eylemlerine girmez. Sistemin koruyucusu konumuna gelir.<br />
<br />
Lithium-Ion pillerinde kullanilan LiCoO2 elektrod materyalini 1980 civarinda bulan Profesör Goodenough 91 yasinda, hali hazirda profesörlüge devam ediyor. (ve evet Goodenough) Görüyorum ki hayatimin ilerledigi yönde kariyer olarak umabilecegim en yüksek paye yeni bir materyal bulmak (falan filan) olacak. Bu muhtemelen olmayacak ve olmasi durumunda birazcik bile mutlu olmayacagim. Ve simdiden 26K oyro civarinda borcum var.<br />
<br />
Demek ki mutsuz bir insan olarak yasayip mutsuz bir insan olarak ölecegim. PhD'ye basvururken de tek amacim baska bir kültür falan görüp, biraz daha degisik deneyimlere sahip olmak.<br />
<br />
Su an hayalini kurdugum sey Aralik ayinda master'im bittigi zaman facebook'tan goodbye cruel world sarkisini paylasip "Farewell Germany. I won't miss anyone or anything. But really, I won't miss anyone or anything." falan yazmak.<br />
<br />
Bu arada tamam ben sosyal olarak cok basarisiz bir insanim, ama imajimizin amina koymussunuz ya. Biraz az sikseydiniz imajimizi, daha az tecavüz, daha az hayvanlik, daha az din, hadi canlarim ya. Avrupalilarin aq yine de<br />
<br />
<br />Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-9911127035371754682013-08-29T00:55:00.001+03:002013-08-29T00:57:44.269+03:00Zamanin akmadigi günler, haftalar ve aylar, popüler müzik sarkicisi Teoman'in da belirttigi üzere hizla gecerken spor yapmaya devam ediyorum. Almanya'da insanlar spor yapiyorlar.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Burada benim gözlemledigim iki degisik spor yapan insan tipi var. Birincisi, saglik icin spor modunda takilan tipler. Bunlar, aerobik, body-pump, salsa-boks gibi isimlere sahip kurslarda hoplayip zipliyorlar. Sportif olarak oldukca düsük bir seviyedeler. Kostuklari zaman yürüme hizinda kosuyorlar. Büyük cogunluk bu grupta kaliyor.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Geriye kalanlar, sabi sübyan yaslardan itibaren bir klüpte spor yapanlar. Ki Almanya'da spor yapmak demek, sokakta eglenmek degil de spor klüplerinde kiyasiya rekabet etmek manasina gelmekte. Üstün Alman irki. Bu tipler benim yasima eristiklerinde, antreman yapmaya devam eder durumda olanlar yalnizca en iyileri/manyaklari oluyor. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Burada gecirdigim vakit süresince birkac Alman'la kosma serefine nail oldum. Hicbiri de demiyor ki, aa ne güzel muhabbet ede ede kosariz, takiliriz. Bunun yerine manyak gibi hizli kosup beraber kostuklari diger kisileri gruptan düsürmeye calisiyorlar. Dislerini ve büzüklerini iyice sikiyorlar. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Bir de ne kadar lüzumsuz spor varsa hepsine meraklilar. Basta kaykaylamak, patenlemek, sonra ultimate frisbee, jonglörlük gibi issizligin sözlük tanimi olabilecek sporlara mantiksiz bir sevgi beslemekteler. </div>
<div>
<br /></div>
Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-4056936348372405042013-08-08T03:32:00.000+03:002013-08-08T03:32:06.136+03:00<span style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19.1875px;">„Die Führung hat versagt. Aber die Führung kann und muss von den Massen und aus den Massen heraus neu geschaffen werden. Die Massen sind das Entscheidende, sie sind der Fels, auf dem der Endsieg der Revolution errichtet wird. Die Massen waren auf der Höhe, sie haben diese ‚Niederlage‘ zu einem Glied jener historischen Niederlagen gestaltet, die der Stolz und die Kraft des internationalen Sozialismus sind. Und darum wird aus dieser ‚Niederlage‘ der künftige Sieg erblühen. – ‚Ordnung herrscht in Berlin!‘ Ihr stumpfen Schergen! Eure ‚Ordnung‘ ist auf Sand gebaut. Die Revolution wird sich morgen schon ‚rasselnd wieder in die Höhe richten‘ und zu eurem Schrecken mit Posaunenklang verkünden: ‚Ich war, ich bin, ich werde sein!‘“</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 19.200000762939453px;">"The leadership has failed. Even so, the leadership can and must be recreated from the masses and out of the masses. The masses are the decisive element, they are the rock on which the final victory of the revolution will be built. The masses were on the heights; they have developed this 'defeat' into one of the historical defeats which are the pride and strength of international socialism. And that is why the future victory will bloom from this 'defeat'.</span><br style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 19.200000762939453px;" /><span style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 19.200000762939453px;">'Order reigns in Berlin!' You stupid henchmen! Your 'order' is built on sand. Tomorrow the revolution will already 'raise itself with a rattle' and announce with fanfare, to your terror:</span><br style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 19.200000762939453px;" /><span style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 19.200000762939453px;">I was, I am, I shall be!"</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span>Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-23874557754363595412013-08-04T05:53:00.000+03:002013-08-04T05:58:24.054+03:00YabanciEger her sey fani ise su an yasamaya devam etmemizin ne anlami var?<br />
<br />
Iyi ya da kötü bir hayat yasadik. Bu hayatin biraz daha önce ya da sonra sonlanmasi neyi degistirir?<br />
<br />
Camus'nün Yabanci romani diger birtakim sorularin yani sira bu sorular üzerine de egiliyordu. Düsen ucakta ya da söz konusu örnekte oldugu gibi daragaci önünde varoluscu/nihilist kalabileceksek ne mutlu! Aslinda ne mutlu'dan ziyade ne yazik, fakat en azindan tutarli bir durus.<br />
<br />
Takip ettigi erdemler ya da felsefe adina vakur bir sekilde ölen kisinin korudugu tek sey tutarlilik olur. Ardindan cesaretini övenler olacaktir. Fakat gercek su ki, ölüm tatsiz bir sey ve son anlarinda nasil davrandiginin önemi yok, cünkü bir an sonra varolmayi birakacaksin.<br />
<br />
Nihai dogrular varolmayabilir ve insan kavrami muhtemelen bir kurgudan ibarettir. Fakat, bunun ne gibi bir önemi var, anlamiyorum.<br />
<br />
Insanlar ölmek istemez. ("<i>I shall lie beneath the ground, but you, you will walk in the sun!")</i><br />
<br />
Sonra adalet ister, birlik ve anlam ister. Ben baldirlari seviyorum. Bunlar kör bir iradenin -icgüdünün- tezahürü olsa da kurgulanan seyler degiller(sanirim). Ve yani sirf tanri ve nihai dogrular yok diye hadi hepimiz nihilist olalim olayi sacma. Dünya su an sacma. Üstinsan konsepti islemeyecekse de isleyen bir sistem bulabiliriz, degerleri üretebiliriz. Birkac degeri temel alip onlarin üzerine bir seyler insa edebiliriz.<br />
<br />
Bunlar bunlar vuku bulurken öte tarafta, bizim yalniz ve güzel ülkemize, (amina kodumun) aydinlanma caginin isiklari 200 küsür yildir ulasamadi. Tanriyi diriltmekle, maglup olmus islam uygarligi paradigmasini yeniden egemen kilmaya calismakla ugrasiyoruz. Onun ötesinde, hala, topluma karsi devleti, bireye karsi toplumu koruyoruz. ABD de cökecek, cünkü oradakiler de gerizekali.Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-9680388218543899092013-08-01T00:35:00.003+03:002013-08-04T06:00:15.942+03:00Yasam BicimleriDostoyevski'nin belirttigi üzere, insan tanridan yüz cevirerek erdemin varolmadigi bir dünyaya adim atti. Bu malumu ilamdan dallanan bircok fikir araciligiyla günümüzde de bu sorunla cebellesmeye devam ediyor, iyi ile kötünün degerlerinin esitlenmesinin tezahürü olan kapitalist sistemimizde takiliyoruz. Uzun süredir tüketim toplumunun, kapitalizmin falan insanlara zarari üzerine düsünmedim. Cünkü etik problem cözülmeden ekonomik problemi cözmeye calismak nafile bir caba. (He mi? He) (Breton bu tip bir sey söylemis sanirim, ama ben onu okumadan önce düsünmüstüm ehe)<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Bu tip seyleri düsünerek varligimi sürdürmeye devam ediyorum. Öngörülebilir gelecekte yapacagim seyleri planlamaya calisiyorum. Cokca, socially awkward hissediyorum.</div>
<div>
<br />
Kendimden bagimsiz olarak bisey diyeyim. Insan kariyerinde ilerleme kaydettigi hissine sahip oldugu sürece tamamen bos ve mutsuz bir hayati yasamaya devam edebilir. </div>
Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8721090973595137933.post-84315595826784584052013-07-14T03:45:00.001+03:002013-07-14T03:54:28.901+03:00Gecenin Sonuna Yolculuk'tan<br />
<div>
"You can be a virgin in horror the same as in sex."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"The biggest defeat in every department of life is to forget, especially the things that have done you in, and to die without realizing how far people can go in the way of crumminess. When the grave lies open before us, let's not try to be witty, but on the other hand, let's not forget, but make it our business to record the worst of the human viciousness we've seen without changing one word."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Oh, how you long to get away! To sleep! That's the main thing! When it becomes really impossible to get away and sleep, then the will to live evaporates of its own accord."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"It's as black as an asshole."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"In this kind of deferred death agony that hits you when you're lucid and in good health, the mind is open to nothing but absolute truths. Once you've been through it, you'll know what you're talking about till the end of your days."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Everything that's important goes in the darkness, no doubt about it. We never know anyone's real inside story."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"He had the same trouble as all intellectuals, he was ineffectual. He knew too many things, and they confused him."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"The north at least preserves your flesh; Northerners are pale once and for all. Between a dead Swede and a young man who has had a bad night there's not much to choose."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"There's something sad about people going to bed, You can see they don't give a damn whether they're getting what they want out of life or not, you can see they don't even try to understand what we're here for. They just don't care. Americans or not, they sleep no matter what, they're bloated mollusks, no sensibility, no trouble with their conscience."</div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>"The worst part is wondering how you'll find the strength tomorrow to go on doing what you did today and have been doing for too much too long, where you'll find the strength for all that stupid running around, those projects that come to nothing, those attempts to escape from crushing necessity, which always founder and serve only to convince you one more time that destiny is implacable, that every night will find you down and out, crushed by the dread of more and more sordid and insecure tomorrows."</b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
"And where, I ask you, can a man escape to, when he hasn't enough madness left inside him? The truth is an endless death agony. The truth is death. You have to choose: death or lies. I've never been able to kill myself."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"I'd meet her after dinner and force myself to put on a cheerful face. You've got to be cheerful with women, in the beginning at least."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Why kid ourselves, people have nothing to say to one another, they all talk about their own troubles and nothing else. Each man for himself, the earth for us all. They try to unload their unhappiness on someone else when making love, they do their damnedest, but it doesn't work, they keep it all, and then they start all over again, trying to find a place for it."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Here we sit, empty, bewildered, contented. We have nothing to talk about, because nothing happens to us anymore, we're too poor, maybe life is sick of us. Why not?"</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"Has life been kind to them? So why would the take pity on anybody? What for? What are other people to them? Has anybody ever been known to go down to hell to take someone else's place? No. They send other people down, that's all."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"With one hand I crept slowly up her tensed thighs, it's fun with the lantern on the floor, because at the same time you can watch the muscles rippling over her legs. It's a position I can recommend. Ah!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Such moments are not to be missed. They put your eyes out of joint, but it's worth it. What gusto! What sudden good humor! The conversation resumed in a new tone of confidence and simplicity. Now we were friends. Asses first. We had just saved ten years."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"If someone tells you he's unhappy, don't take it on faith Just ask him if he can sleep ... If he can, then all's well. That's good enough."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
"'Between the penis and mathematics, Monsieur Baryton, there's nothing! A vacuum!'"</div>
<div>
"... All that can be fucked."</div>
<div>
<br /></div>
Buğrahttp://www.blogger.com/profile/18134664143685823751noreply@blogger.com0