Bugra Eymer kardesimiz gayet guzel bir yazi yazmis. Onu takdir edelim arkadaslar. Birkac gundur modum dusuk oldugu icin usenip yazmadim; ama ben de picin yazisina kisa bir cevap yazmak istiyorum. Bu hayatta piclerin hakkini vermezseniz nerede olursaniz olun bir gun ruyalarinizda bulurlar sizi.

Neyse simdi baska seylerden bahsetmek istiyorum. Mesela country muzik. Country dinlemeyerek buyuk olasilikla cok fazla sey kacirmadigimizi dusunuyorum. Aksine postmodern kapitalist dunyanin copluk reklamlari ve propagandarinin kusatmasi altindaki zihinlerimizin kapilarini ne kadar az seye acarsak o kadar iyi. Bu konuda elbette klasik muzigi tek gecerim (bunun sebeplerini ayri bir yazida inceleyebiliriz).

Yine  de bir seferlik istisna yapip (evet soyadi ne kadar guzel olsa da Taylor Swift dinlemeyecegiz) Johnny Cash dinlemeye cagiriyorum sizi. Tok sesli insanlara saygi duyma egilimim bilincsizce yuksek olsa da Johnny Cash beginimi yalnizca bilincalti gay egilimlerimle aciklayamayiz. Hayati, her zaman ozgur durusu, ve trajedileriyle ilginc bir adam Cash.

Dinleyin iste: