Şu sıralar nereye baksam ölüm görüyorum. Kendi ölümümü, öldüğümü de hissediyorum. Pessoa'nın kitabında anlattığına göre kasabın çırağı intihar etmiş. 1930'larda Portekiz'de yaşamış bir kasap çırağının da ruhu var, ne kadar garip. İnsanın inanası gelmiyor buna. Pessoa da ölmüş zaten fazla yaşlanmadan. Bir sürü, sakat, ölü hayvan var. Bugün gazetede zehirlenmiş bir kaplan gördüm.
Bu duyguyu kucaklayıp kişiliğime mi yedirmeliyim ya da görmezden gelip yokmuş gibi mi davranmalıyım, bilmiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder