Hayat iyi ya da kötü degil ve kesinlikle anlamsiz, fakat bu durum insanlarin nötr olmasini gerektirmiyor ve hepimiz mutsuzuz. Cünkü Kierkegaard'in anlattigi umutsuzluktan muzdaribiz, sonsuzluk ile sonluluk arasinda can cekisiyoruz. Ya da benligimizin sivrilmesiyle bütünden kopmanin acisini yasiyoruz. Ikisi ayni sey sayilir heralde. Hayata neredeyse yalniz baslayip yalnizlasmaya devam ederek ölüyoruz. Yalnizlasma sürecimin 25. senesinde mutlu yillar diliyorum kendime.