Ben Lebron James’i çok severim, lige ilk girdiği günden beri seviyorum. Hareketlerini estetik bulurum. Karakterinde sıkıntılar olabilir, kafası ne kadar çalışıyor bilemiyorum, ama gülmeyi, eğlenmeyi seven biri olması hoşuma gidiyor. Bu yılki playofflarda daha sessiz, daha az sevinen bir tip. “Negatif enerjiden beslenmeyi öğrenmeye başladı.” gibi bir yorum gördüm bir blogda. Bir anda hayatı ne kadar karanlık bir tondan yaşadığımı düşündüm.(Çünkü blogda yazdığım şeylere bak aq) Bunun ne kadarı şartlardan, ne kadarını kendim yaratıyorum merak ediyorum. İrade gücümle istemediğim şeyleri yapmaya devam ediyorum, sonunda mutlu bir noktaya varacağım umuduyla. Yaptığın şeyden/işten hoşnut değilsen tek ödülün başarı olabilir sanırım. Yalnız ölmek istiyorum, mutsuz olmayacağım, çünkü insanları seviyorum.